2. giusta respirazione, impostazione e corretta emissione della voce, dizione, recitazione, lettura, declamazione, azione scenica, gestualità, pantomima, mimo;
| Pomysł | Idea | Idée | Idee | Myšlienka | Fikir | Идея | 的想法 | アイデア | געדאַנק | فكرة | विचार | ความคิด | ιδέα | רעיון | IL TEATRO EUROPEO DELLE RICERCHE NEL MONDO DELLE IDEE E NEL MONDO DELLA FANTASIA - Il miglior modo per imparare è insegnare, insomma: "CHI INSEGNA IMPARA" - macchialberto@libero.it
domenica 14 luglio 2013
SEMINARIO / LABORATORIO DI PROSA PRESSO IL TEATRO "ESPERIENTE" DI VARSAVIA E PRESSO IL TEATRO "DELLE EMOZIONI" DI ROMA - PER UNA DURATA DI TRE GIORNI, DURANTE UN WEEK-END
2. giusta respirazione, impostazione e corretta emissione della voce, dizione, recitazione, lettura, declamazione, azione scenica, gestualità, pantomima, mimo;
giovedì 21 marzo 2013
ANGELA SOŁTYS - ZAMEK KRÓLEWSKI W WARSZAWIE

Wenecja, rok 2012 (fot. Alberto Macchi)
ANGELA SOŁTYS

Nieznane materiały do dziejów pałacu Lubomirskich "Za Żelazną Bramą", "Rocznik Warszawski", 29, Warszawa 2000, s. 117-133.






Portret księżnej Santacroce. Dzieje sprowadzenia obrazu do galerii Stanisława Augusta, "Kronika Zamkowa", 2004, 1-2, s. 33-50.

Genealogia i najwcześniejsze lata Marcella Bacciarellego w świetle akt Archiwum Historycznego wikariatu rzymskiego, "Kronika Zamkowa", 2010, 1-2, s. 111-123.



Bogato ilustrowany katalog stanowi z jednej strony podsumowanie dotychczasowej wiedzy na temat ostatniego monarchy, z drugiej strony pozwala uchwycić te obszary jego działań, które wciąż nie zostały dostatecznie przebadane.
WYDARZENIA
Program przygotowały:
prof. dr hab. Zofia Zielińska
(Uniwersytet Warszawski)
dr Angela Sołtys
(Zamek Królewski w Warszawie)
Naprawa stanu politycznego mojej Ojczyzny oraz rozwój geniuszu mojego narodu są głównymi celami mojej ambicji - pisał Stanisław August w 1755 r.
Król, który przez całe życie dążył do odrodzenia państwa polskiego, zmarł 12 lutego 1798 r. w Petersburgu, gdy państwo to przestało istnieć. Była to tragedia Stanisława Augusta, ale także tragedia całego narodu. Czy echa tamtych wydarzeń mają znaczenie dla dzisiejszego pokolenia Polaków? Czy ostre spory o Stanisława Augusta toczone w okresie międzywojennym i zakończone odmową pochowania króla w jednym z ważnych narodowych sanktuariów, a odnowione w latach osiemdziesiątych XX w., byłyby dziś jeszcze możliwe? Czy też ostatni król Rzeczypospolitej zastygł w przypisanym mu, stereotypowym i uproszczonym wizerunku, który celnie zdefiniował Emanuel Rostworowski: „Stanisław August został zaklęty w marionetkę narodowej szopki, czy to jako nikczemny zdrajca, czy to jako przemądry „polityk realny”, czy to jako uróżowany król Staś. Trzeba go odczarować. I nie tylko jego. Trzeba pokazać we właściwym (...) kształcie poczynania ludzi XVIII wieku, których postacie zostały wielokrotnie powleczone gęstym pokostem interpretacji romantycznych, pozytywistycznych i nacjonalistycznych oraz ubarwione tanim beletryzmem.”
Tak właśnie – jako próbę owego „odczarowania” - można określić cel wykładów, które odbywały się na Zamku Królewskim w Warszawie, począwszy od października 2010 r. Dzięki udziałowi wybitnych znawców epoki z Polski i z zagranicy, publiczność miała okazję, by poznać to oblicze monarchy, które dobrze zna już nauka, ale które z dużymi oporami dociera do świadomości społeczeństwa i wciąż jeszcze przegrywa z zakorzenionymi od dwu wieków uprzedzeniami.
Autorzy wykładów, poprzez rozważania o tytułowym bohaterze, poruszali kwestie o ponadczasowym znaczeniu - powinnościach człowieka wobec narodu i państwa oraz różnych sposobach ich realizowania. Bowiem spór o Stanisława Augusta to także, a może przede wszystkim, spór o definicję patriotyzmu. Koncentrując wykłady na tematach politycznych, organizatorzy starali się nie zaniedbać także ważnych dla epoki stanisławowskiej zagadnień sztuki, kultury, obyczaju dnia codziennego, jednym słowem tego, co stanowiło treść i decorum ówczesnego życia. Powstał w ten sposób obraz żywy, inspirujący do głębszego poznania historycznego dziedzictwa I Rzeczypospolitej. O atrakcyjności przekazu przekonywała wysoka frekwencja towarzysząca wszystkim spotkaniom z tego cyklu. Obecnie wydawnictwo Zamku Królewskiego w Warszawie „ARX REGIA” przygotowuje wyposażoną w aparat naukowy publikację wygłoszonych w jego ramach tekstów.
Celem wystawy było przypomnienie postaci władcy, którego panowanie – choć ukazywane jest dziś bardziej obiektywnie niż przed kilkudziesięciu laty, w społecznym odbiorze wciąż jeszcze nie doczekało się w pełni sprawiedliwej oceny. Poprzez wystawę Zamek Królewski w Warszawie wypełniał także swe « zobowiązanie » wobec ostatniego monarchy - żadnemu bowiem z polskich królów Zamek w jego obecnym kształcie nie zawdzięcza tak wiele, jak Stanisławowi Augustowi.
link do rekonstrukcji Świątyni Opatrzności:
http://futuwawa.pl/swiatynia_opatrznosci_projektu_jakuba_kubickiego__rekonstrukcja_krolewskiej_wizji__maciej_tarkowski__pracownia_reconstructions-project-pl-176.html
Pierwszą « odsłoną » wystawy była ekspozycja zatytułowana „L’Aigle Blanc. Stanislas Auguste, dernier roi de Pologne. Collectionneur et mécène au siècle des Lumières”, otwarta 2 kwietnia 2011 r. w Pałacu Cesarskim w Compiégne (komisarze generalni: Emmanuel Starcky, Andrzej Rottermund; czynna do 4 lipca 2011). Jej celem była prezentacja Stanisława Augusta jako wybitnego kolekcjonera dzieł sztuki i mecenasa. Stanowiła ona kolejne ogniwo w cyklu realizowanych przez muzeum w Compiègne ekspozycji poświęconych wybitnym kolekcjonerom z Europy Środkowej, a jednocześnie była prezentacją znakomitej cząstki polskiego dziedzictwa kulturalnego poza granicami naszego kraju.
otwiera wystawę w dniu 26 listopada 2011 r.
z Janem Marią Jackowskim, senatorem PiS, podczas uroczystości otwarcia
Fotografie Andrzeja Ringa
Link wideo wystawy "Stanisław August, ostatni król Polski" ze strony Prezydencji Polskiej w UE
Prymas Michał Jerzy Poniatowski, 1789.
Fragment portretu autorstwa Marcella Bacciarellego
Fundacja im. Raczyńskich przy Muzeum Narodowym w Poznaniu
Michał Jerzy Poniatowski (1736–1794)
Zdradzony przez historię
„Zniesławienie i pomówienie mają ten sam walor etyczny w odniesieniu do człowieka współczesnego, jak postaci sprzed 200 lat, tyle tylko, że w tym drugim przypadku poszkodowany nie może wejść na drogę procesu sądowego.”
Jest paradoksem, że historycznej reputacji prymasa Poniatowskiego najbardziej zaszkodziły czyny, których nigdy nie popełnił. Duża w tym zasługa propagandy insurekcyjnej, która zrobiła niemało, aby zdyskredytować pamięć tego hierarchy, a jej wpływ zarówno na beletrystykę historyczną, jak i literaturę naukową utrzymuje się do dzisiaj. Przypomnijmy, że bezpośrednio po zgonie Poniatowskiego w sierpniu 1794 r. krążyła plotka o tym, że warszawska ulica zażądała przyspieszenia wymiaru sprawiedliwości na prymasie, co stało się przyczyną jego jakoby samobójczej śmierci. Stolicę obiegał wówczas rymowany dwuwiersz:
WSPÓŁPRACA Z ALBERTO MACCHIM
W trakcie prób do spektaklu "Caravaggio" w teatrze "Marconi", Warszawa 2009 r. (fot. Eva Steinhardt)

Irene Parenti. Sztuka teatralna w jednym akcie między rzeczywistością a hipotezą, z przedmową Angeli Sołtys, Rzym 2006.
Z postacią Irene Anny Duclos-Parenti zetknęłam się po raz pierwszy w 1998 r., w czasie prowadzenia badań w Archiwum Ekonomicznym prymasa Michała Jerzego Poniatowskiego. Inwentarz Pałacu Prymasowskiego w Warszawie z okresu 1789-1792 wykazał, że florencka malarka wykonała dla prymasa osiem obrazów. Poszukiwania w archiwach i bibliotekach Florencji i Rzymu ujawniły kolejne informacje na temat artystki, której dorobek w latach 90. pozostawał zupełnie zapomniany. Moje badania kontynuował Alberto Macchi, odkrywając szereg nieznanych faktów z życia Parenti, jak twórczość poetycka (pisywała anakreontyki, publikując m. in. poemat L’Ali d’Amore), i wiążąca się z nią przynależność do rzymskiej akademii literackiej "Arkadia". W rezultacie, w 2006 r. ukazała się książka Macchiego, która jest nie tylko utworem scenicznym, ale - dzięki obszernym przypisom - podsumowaniem wiedzy Autora o działalności malarki. Książka wyprzedziła, a jednocześnie przyczyniła się do procesu odkrywania Parenti na nowo, dzięki inicjatywom podejmowanym od pewnego czasu przez florencką Galleria degli Uffizi.
Podczas pobytu we Florencji w 1790 r. prymas Poniatowski zaczął tworzyć kolekcję obrazów, nabywając kopie dzieł dawnego malarstwa włoskiego. Te, które wykonała dla niego Parenti, powtarzały słynne arcydzieła malarstwa renesansowego i barokowego z galerii Corsinich i Palazzo Pitti.
Irene Duclos-Parenti, Kopia fresku Andrei del Sarto "Madonna del Sacco", 1779. Florencja, Galleria dell'Accademia

Angela Sołtys
Alberto Macchi, Carlo Dolci e il Cristo Ecce Homo. Monologo teatrale, Roma 2006 (tłumaczenie na język polski Angela Sołtys)
PRYWATNIE
Jestem zaprzyjaźniona i współpracuję ze Stowarzyszeniem Regimentów i Pułków Polskich 1717-1831 "ARSENAŁ"
link do strony: www.arsenal.org.pl
Członkowie "Arsenału" uświetnili swoją obecnością otwarcie wystawy "Stanisław August, ostatni król Polski" 26 listopada 2011 r. (fot. Alberto Macchi)
Otwarcie wystawy na Zamku. Przejście z Sali Wielkiej Zamku Królewskiego do Antyszambry w asyście rotmistrza Kawalerii Narodowej Piotra Mirosława Zalewskiego, wiceprezesa Stowarzyszenia "ARSENAŁ"
(fot. Andrzej Ring)
Moje uczestnictwo w imprezach organizowanych przez "ARSENAŁ":
REKONSTRUKCJA BITWY POD RACŁAWICAMI, 17 MAJA 2012 r.
W roli obserwatora zmagań bitewnych (fot. Leszek M. Krześniak)
Krajobraz po bitwie...
DOROCZNY BAL "ARSENAŁU"
ORANŻERIA PAŁACU W WILANOWIE 9 LUTEGO 2013 r.
Z Alberto Macchim w chwilę po przybyciu (fot. Piotr Żurek)
"Portret zbiorowy" uczestników balu
Początek balu - lekcja tańców historycznych (fot. Piotr Żurek)
COSTUMI DAL XVI AL XIX SECOLO:
---------------------------------------------------
Katalog
wydawniczy Arx Regia / Catalogo Editrice Arx Regia
Wystawa na Zamku Królewskim w Warszawie 2021 / Mostra al Castello Reale di Varsavia 2021
„Konstytucja. Polskie elity a upadek Rzeczypospolitej”, red. nauk. Dr. Angela Sołtys
"Costituzione.
Le élite polacche e il crollo della Repubblica di Polonia", red. Dott.sa Angela Sołtys
-------------------------------------------------------------
Morte di Stanisław August e Michał
Poniatowski
25 novembre 2021 presso l’Accademia delle Scienze PAN a Varsavia, Piazza del Mercato Città Vecchia 29/31, J. Lelewel Hall
Modera: Bożena Czwojdrak, docente dell'Università
della Slesia
Conferenza storica: Angela Sołtys
Visita medica: Artur Pałasz e Rafał Skowronek