lunedì 24 novembre 2014

Działalność teatralna Alberta Macchiego na Świecie od 1956

Działalność teatralna 
Alberta Macchiego 
na Świecie od 1956

 


 

 
PRZESTRZENIE NA ŚWIECIE:

Globe Teatr w Londynie
Teatr Plataforma 1 w Rio de Janeiro (Brazylia)
włoski pawilon w International Trade Fair w Nairobi (Kenia)
włoski pawilon w International Trade Fair w Kairze (Egipt)
Teatr Tropicana w Singapurze (aktywny od 1968 do 1989) (Singapur) 
Szkoła Teatralna - Bngkok (Tajland)
Szkoła Teatralna - Bali (Indonezja)
 
 
 
Dziękuję na Świecie: ... Germania: Gisela Breitling, Fritz-Eugen Keller; ... Spagna: Maria-Josep Balsach, Angel Amezketa; ... Francia: Michel Brière, Albert Floc’h, Noëlle Guibert; ... Gran Bretagna: Christopher Burgon, Elizabeth Morris, Globe Teatr w Londynie; ... Stati Uniti d’America: Warren C. Platt, Christina Huemer; Brazylia: Teatr Plataforma 1 w Rio de Janeiro; Kenia: I. I. C. w Nairobi, S. E. Franz Maccaferri, I.C.E. - Włoski Pawilon w International Trade Fair w Nairobi; Egipt: Włoski Pawilon w International Trade Fair w Kairze; Singapur: Teatr Tropicana w Singapurze (aktywny od 1968 do 1989) Tajland, Chiny, Malezja, Indonezja i Indie ... e poi gli spettatori, i lettori e i critici, oltre agli amici e tutte le persone care, che hanno apprezzato i miei lavori, fornendomi così, sempre di più, gli stimoli a continuare in questa direzione.
 
(Alberto Macchi)
 
 ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
 
ARTYSCI I POSTACIE HISTORYCZNE
ZNAK ZODIAKU WODNIK:
 
Anton Pavlovič Čechov
Amadeus Wolfgang Mozart
Charles Darwin
Galileo Galilei
Alessandro Volta
Ugo Foscolo
George Gordon Byron
Corrado Augias 
Franz Schubert 
Charles Dickens
Giulio Verne
Édouard Manet
Thomas Alva Edison
Johan August Strindberg
Virginia Woolf
James Joyce
Giuseppe Ungaretti
Boris Leonidovic Pasternak
Antonio Gramsci
Antonio Segni
John Ford
Bertolt Brecht
Totò
Enzo Ferrari
Jacques Prévert
Georges Simenon
Ernest Borgnine
Federico Fellini
Ottavio Missoni
Franco Zeffirelli
Paul Newman
Romolo Valli
Jack Lemmon
Ciriaco De Mita
James Dean 
Marcello Bacciarelli
François Truffaut
Miloš Forman 
Costantin Costa-Gavras
Kim Novak
Fabrizio De André
Placido Domingo
Little Tony
Florinda Bolkan
Uto Ughi
Charlotte Rampling
Mia Farrow
Alvaro Vitali
Angelo Branduardi
Dalila Di Lazzaro
John Travolta
Fabrizio Frizzi
Heather Parisi
Oriella Dorella
Vasco Rossi
Amii Stewart
Mariella Nava
Daniele Luttazzi
Alberto Macchi
Daria Bignardi
Giovanna Melandri 
Leonardo Pieraccioni
Michelle Hunziker
Gianluigi Buffon
Giuseppe Signori
Cesare Maldini 

Giorgio Chinaglia

Franco Causio
 Ronaldo
Valentino Rossi
Talleyrand
Rosy Bindi
Nicolas Sarkozy
Clemente Mastella

Livia Turco
Carolina di Monaco
Stephanie di Monaco
Franklin D. Roosevelt
Abraham Lincoln
Ronald Reagan



0010 - 25.11.14






alle 1 commento:

martedì 18 novembre 2014

GAZZETTA ITALIA - VARSAVIA: ARTICOLI DI ALBERTO MACCHI

 

 GAZZETTA ITALIA - VARSAVIA
ELENCO ARTICOLI 
(Versioni: italiano e polacco)

Rubrica ”Teatro e non solo” 
a cura di Alberto Macchi:

Spettacolo teatrale “Sigismondo F. Feliński”, n. 12/2010
Riflessioni su “Michelangelo Merisi”, n. 6/2010
Scomparso l’attore Maciej Kozłowski, n. 6/2010
Storia del Teatro“Enrico Marconi”di Varsavia, n. 9/2010
Riflessioni su “Michelangelo Merisi”, n. 10/2010
“L’Angolo della Poesia”, n. 12/2010
Scena dal testo teatrale “Stanislao Kostka”, n. 2/2011
Scena dal testo teatrale “Beato Angelico”, n. 2/2011
Scena dal testo teatrale “Brat Albert”, n. 3/2011
Scena dal testo teatrale “Carlo Dolci”, n. 6/2011
Compagnia Esperiente - Programma 2011-2012, n. 7-8/2011
Contro la chiusura del Teatro Valle di Roma, n. 7-8/2011
Scena dal testo teatrale “Irène Duclos Parenti”, n. 10/2011
"Esperiente: Tournée in Italia e Polonia”, n. 11/2011
Scena dal testo teatrale “Pompeo Batoni”, n. 4/2012
Scena dal testo teatrale “Cesare Baronio”, n. 5/2012
Scena dal testo teatrale “Cesare Baronio”, n. 7-8/2012
Scena dal testo teatrale “Arcangela Paladini”, n. 9/2012
Scena dal testo teatrale “Celestino V”, n. 11/2012
Scena dal testo teatrale “Celestino V”, n. 12/2012
Testo teatrale “Emma [Hamilton] e l’alcova”, n. 1-2/2013
Testo teatrale “Arcangelo Michele”, n. 3/2013
Testo teatrale “Cristoforo Colombo”, n. 4-5/2013
Testo teatrale “Irene e Arcangela”, n. 6/2013
Scena da "Alberto Magno e Tommaso D'Aquino", n. 7-8/2013


Rubrica ”Italiani in Polonia nei Secoli” 
a cura di Alberto Macchi 
(con il contributo della Dott.ssa Angela Sołtys del Castello Reale di Varsavia):

Carlo Tomatis, n. 6/2010
Enrico Marconi, n. 9/2010
Filippo Buonaccorsi, n. 10/2010
Luigi Caroli, n. 12/2010
Domenico Merlini, n. 2/2011
Marcello Bacciarelli, n. 2/2011
Bartolomeo Berecci, n. 3/2011
Bernardo Bellotto, n. 4/2011
Domenico Comelli n. 5/2011
Antonio Corazzi, n. 6/2011
Giacomo Casanova, n. 7-8/2011
Giuseppe Balsamo - Cagliostro, n. 9/2011
Santi Gucci, n. 10/2011
Bona Sforza, n. 11/2011
Francesco Nullo, n. 1-2/2013
Luigi Lippomano, n. 3/2013
G. Pinetti, S. Annetelli, R. Bustelli, n. 4-5/2013
Giovan Battista Lampi, n. 6/2013
Sebastiano Montelupi, n. 7-8/2013
Emilio Altieri, n. 12/2013
Gioaccchino Albertini, n. 5/2015
Giacomo Casanova, n. 6/2015
Antonio Sacco, n. 7-8/2015
Sebastiano Ciampi, n. 10/2015
Francesco Maria Lanci, n. 11/2015
Domenico Cimarosa, n. 2-3/2016
Nicolò Paganini, n. 4-5/2016
Bona Sforza, n. 6-72016

Bernardo Morando, 8/9/2016
Fausto Socini, 10-11/2016
Giovanni Maria Mosca, Padovano, 12/2016
Simone Pietro Simoni. 01/012017
Tito Livio Burattini, 02-03/2017
Scipione Piattoli, 04-05/2017
Tommaso Dolabella 6-7/2017
Michelangelo Palloni 8-9/2017
Bartolomeo Sardi 10-11/2017
Francesco Lori Fiorentino 12-01/2017 /2018
Giovannino Guareschi 03-03/2018

SCHEDE “ITALIANI IN POLONIA NEI SECOLI”
CURATE DA ALBERTO MACCHI,  
(con il contributo della Dott.ssa Angela Sołtys del Castello Reale di Varsavia):
(Versioni: italiano e polacco)

NOTY AUTORSTWA 
«WŁOSI W POLSCE NA PRZESTRZENI STULECI»
ALBERTA MACCHIEGO
(przy współpracy dr Angeli Sołtys z Zamku Królewskiego w Warszawie):
(Wersje: po włosku i po polsku)

FILIPPO BUONACCORSI – CALLIMACO (XV SEC)
FRANCESCO LORI - FIORENTINO (XV SECOLO)
BONA SFORZA (XVI SEC)
SEBASTIANO MONTELUPI (XVI SEC)
SANTI GUCCI (XVI SEC)
LUIGI LIPPOMANO (XVI SEC)
BARTOLOMEO BERECCI (XVI SEC)
BARTOLOMEO SARDI (XVII SEC)
MICHELANGELO PALLONI (XVII SEC)
TOMMASO DOLABELLA (XVII SEC)
MARCELLO BACCIARELLI (XVIII SEC)
BERNARDO BELLOTTO – CANALETTO (XVIII SEC)
GIOVAN BATTISTA LAMPI (XVIII SEC)
GIUSEPPE BALSAMO – CAGLIOSTRO (XVIII SEC)
LORENZA FELICIANI (XVIII SEC)
DOMENICO MERLINI (XVIII SEC)
GIACOMO CASANOVA (XVIII SEC)
DOMENICO COMELLI (XVIII SEC)
CARLO TOMATIS (XVIII SEC)
CATERINA GATTAI FILIPPAZZI (XVIII SEC)
ENRICO MARCONI (XVIII SEC)
GIUSEPPE PINETTI (XVIII SEC)
ANTONIO SACCO (XVIII SEC)
GIOACCHINO ALBERTINI (XVIII SEC)
DOMENICO CIMAROSA (XVIII SEC)
SCIPIONE PIATTOLI (XVIII SEC)
FRANCESCO MARIA LANCI (XIX SEC)
NICOLO' PAGANINI (XIX SEC)
S. ANNETELLI (XIX SEC)
ANTONIO CORAZZI XIX SEC)
LUIGI CAROLI (XIX SEC)
GIUSEPPINA RAIMONDI (XIX SEC)
GIUSEPPE GARIBALDI (XIX SEC)
FRANCESCO NULLO (XIX SEC)
RANIERI BUSTELLI (XX SEC)
GIOVANNINO GUARESCHI (XXI SEC)

SCHEDE “TEATRO E NON SOLO” 
CURATE DA ALBERTO MACCHI,
(Versioni: italiano e polacco)

NOTY AUTORSTWA «TEATR I NIE TYLKO»
ALBERTA MACCHIEGO
(Wersje: po włosku i po polsku)

ARCANGELO MICHELE
ALBERTO MAGNO (XIII SEC)
TOMMASO D'AQUINO (XIII SEC)
CELESTINO V (XIII SEC)
BEATO ANGELICO (XV SEC)
CRISTOFORO COLOMBO (XV SEC)
STANISLAO KOSTKA (XVI SEC)
MICHELANGELO MERISI – CARAVAGGIO (XVII SEC)
ARCANGELA PALADINI BROOMANS (XVII SEC)
CESARE BARONIO (XVII SEC)
CARLO DOLCI (XVII SEC)
IRENE DUCLOS PARENTI (XVIII SEC)
EMMA LYONS HAMILTON (XVIII SEC)
WILLIAM HAMILTON (XVIII SEC)
POMPEO BATONI (XVIII SEC)
GIUSEPPE BALSAMO – CAGLIOSTRO (XVIII SEC)
GIACOMO CASANOVA (XVIII SEC)
SIGISMONDO FELICE FELINSKI (XIX SEC)

ARTICOLI DIVERSI 
CON RIFERIMENTI AL TEATRO DI ALBERTO MACCHI
(Versioni: italiano e polacco)

Recensione: “Imparare l’Italiano con il Teatro”, di Dorota Kozakiewicz, n. 9/2010
Annuncio: “Compagnia Esperiente di Varsavia – Programma Dicembre”, di Redazione, n. 12/2
Recensione: “Successo de L’Uomo Caravaggio”, di Alessandro Vanzi, n. 12/2010
Annuncio: “Miss Gazzetta Italia 2010”, di Alessandro Vanzi, n. 12/2010
Recensione: “L’Uomo Caravaggio ancora in scena”, di Daniele Mosconi, n. 2/2011
Recensione: “Abbattendo i miti su Caravaggio”, di Iwona Pruskowska, n. 10/2011
Menzione su: “D. G. che discende da un re polacco”, di Joanna Longawa, 11/2012
Annuncio: “Compagnia Esperiente di Varsavia - Stagione 2012-2013”, di Redazione n. 12/2012
Annuncio: “Compagnia Esperiente di Varsavia - Stagione 2012-2013”, di Redazione n. 1-2/2013
Annuncio: “Compagnia Esperiente di Varsavia - Stagione 2012-2013”, di Redazione n. 3/2013
Annuncio: “Compagnia Esperiente di Varsavia - Stagione 2012-2013”, di Redazione n. 4-5/2013
Menzione: “Attività Compagnia Esperiente di Varsavia - Stagione 2014-2015”, di Redazione n. 3/2015
Menzione: “Attività Compagnia Esperiente di Varsavia - Stagione 2014-2015”, di Redazione n. 4/2015
Menzione: “Attività Compagnia Esperiente di Varsavia - Stagione 2014-2015”, di Redazione n. 5/2015
---------------------------------------------------------------------------------
Gazzetta Italia
15 giugno 2013 · Varsavia, Polonia ·
“Il sabato di Gazzetta Italia”,
programma radio in diretta da Varsavia.
Questa mattina in compagnia di Alberto Macchi, drammaturgo e maggiore esperto della vita di Caravaggio.
GAZZETTAITALIA.EU

Il sabato di Gazzetta Italia - Author: Alessandro Vanzi 

https://www.facebook.com/gazzettaitalia/posts/il-sabato-di-gazzetta-italia-programma-radio-in-diretta-da-varsavia-questa-matti/545138972190168/
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

18 - 21.11.14
alle Nessun commento:

venerdì 16 maggio 2014

PESCANDO QUA E LA': DURANTE LA NAVIGAZIONE NEL MARE INFINITO DI INTERNET

PESCANDO QUA E LA' 
DURANTE LA NAVIGAZIONE 
NEL MARE INFINITO DI INTERNET

http://www.tarnow.net.pl/index.php?pokaz=wiadomosc&id=821


 Alberto Macchi włoski reżyser teatralny pierwszy raz przybył do naszego miasta w 1996 roku. Nasze miasto tak mu się spodobało, że postanowił tu zostać. „Piszę w Rzymie a korekty robię w Tarnowie” - mówi sam o sobie.
Alberto Macchi jest dyrektorem włoskiego stowarzyszenia kulturalnego „Teatro 84”, reżyserem teatralnym i autorem tekstów scenicznych, takich jak "Człowiek - Caravaggio", "Bona Sforza", „Stanisław Poniatowski” czy „Stanisław Kostka”.

 Niedawno w tarnowskim ratuszu z okazji otwarcia wystawy „Europejskie Skarby Tarnowskiego Muzeum” mogliśmy zobaczyć fragment wystawianej w Rzymie sztuki „Carlo Dolci” w reżyserii Alberto Macchi, w wykonaniu aktorów tarnowskiego teatru i włoskiej śpiewaczki Astrei Amaduzzi. Obraz "Ecce Homo" Carlo Dolciego jest największą sensacją wystawy czynnej w Ratuszu od 2 czerwca. Carlo Dolci (1610-1686), genialny i niezrozumiany przez jemu współczesnych florencki malarz, stał się dla Alberto twórczą inspiracją. . 
Teraz artysta pracuje nad przygotowaniem spektaklu, którego bohaterem będzie malarz Gabriel Morvay, urodzony w Tarnowie w 1934 roku, który jest ceniony na świecie, a mało znany w samej Polsce. Powstał już scenariusz tej sztuki, którą będziemy mogli w przyszłym roku zobaczyć w Tarnowie.
Niebawem też, we Włoszech ukaże się książka, monolog teatralny „Arcangela Paladnini Broomans”, której autorem jest Alberto Macchi. 
Alberto już dużo mówi po polsku, chociaż nie zna jeszcze dobrze naszego języka. Śmieje się gdy mówi o swojej przygodzie z językiem polskim i mieszkańcami naszego miasta. Życzliwy i uśmiechnięty, spacerując ulicami miasta, często jest pytany o godziny - „Ma Pan zegarek?”. Alberto długo myślał, że to tarnowski zwyczaj proszenia o papierosa. Słowo zegarek fonetycznie zbliżone jest do cigarette. Nosił więc długo przy sobie papierosa, by wspomóc nieszczęśliwych tarnowskich palaczy, którzy tak naprawdę, po prostu byli tak jak on, poszukiwaczami zagubionego czasu. (Redakcja, Alberto w Tarnowie,  Tarnow.net.pl, 7/2004)


 … W Tarnowskim Ratuszu pokazany będzie również spektakl "Gabriel Morvay", oparty na tekście scenicznym i w reżyserii Alberto Macchiego, uznanego włoskiego reżysera teatralnego … (Redakcja, Casalmaggiore - prawie jak Tarnów, Tarnow.net.pl, 10/2006)


 Byłam także świadkiem interesującego wydarzenia w kościele św. Andrzeja. Mam na myśli sztukę teatralną poświęconą życiu św. Stanisława w reżyserii Alberto Macchi. … Chór stał się bazą muzycznej oprawy dla sztuki napisanej specjalnie przez włoskiego reżysera. Jednoaktowa sztuka została wystawiona w formie ruchomych scen odegranych w różnych pomieszczeniach kościelnych, gdzie żył, modlił się i umierał św. Stanisław Kostka. Rzeczywiście zrobiło to niezwykłe wrażenie. Obecnym na przedstawieniu był włoski prowincjał o. Michał Lawra SI, który wyraził bardzo duże zadowolenie, … (Magdalena Sikorska, Miał serce prawdziwego ojca, Niedziela, 12/2004)

http://www.polmic.pl/index.php?option=com_mwwydarzenia&rok=2013&miesiac=6&lang=en


 W środę, 5 czerwca 2013 roku o godz. 19.00 w Warszawskiej Operze Kameralnej finaliści II Światowego Konkursu Wokalnego „Belcanto Italiano 2013” wystąpią w semiscenicznej wersji opery Haydna L' isola disabitata.
Opera Józefa Haydna L'isola disabitata (Wyspa bezludna) to finałowe przedsięwzięcie uczestników międzynarodowego konkursu wokalnego „Belcanto Italiano”. Konkurs odbywa się po raz drugi, ale po raz pierwszy ma swój finał w Polsce – w Warszawskiej Operze Kameralnej. Wcześniejsze etapy „Belcanto Italiano 2013” odbywały się w nadadriatyckiej miejscowości Pineto, nieopodal Pescary, w której urodził się wielki poeta i dramaturg włoski Gabriel d’ Annunzio. Twórcami konkursu są śpiewaczka i pedagog Astrea Amaduzzi oraz dyrygent i pianista Mattia Peli. Do współpracy i jury zaprosili wybitnych muzyków i pedagogów włoskich: basa Roberta Scandiuzzi, tenora Francesco Anile, kompozytora Massimo Moretti, organistę Lorenzo Fragassi, reżyserów: Mirco Michelon i Alberto Macchi, wybitną malarkę i organizatorkę życia artystycznego we Włoszech Annę dell’ Agata oraz Tadeusza Deszkiewicza, dziennikarza muzycznego, prezesa Towarzystwa Miłośników Muzyki Moniuszki. 

L'isola disabitata (Wyspa bezludna) to dwuaktowa opera Józefa Haydna. Dziesiąte dzieło operowe powstało dla Dworu Eszterhazych i miało premierę 6 grudnia 1779 roku w dniu imienin Księcia Mikołaja Eszterhazego. Z powodu pożaru, który dwa tygodnie wcześniej strawił znaczną część pałacowej opery (w tym kostiumy, dekoracje i instrumenty), Haydn skrócił swoje dzieło i prawdopodobnie została wówczas wykonana wersja jednoaktowa. Libretto opery napisał Pietro Metastasio (1698-1782) pierwotnie na prośbę swego wielkiego przyjaciela, kastrata Farinellego. Muzykę miał skomponować Nicolo Porpora, jednak z powodu nadmiaru obowiązków kompozytora ten plan nie został nigdy zrealizowany. Po latach do libretta powrócił Józef Haydn. W L'isola disabitata zrezygnował całkowicie z recytatywów secco, a także z nadmiernych ozdobników w partiach wokalnych. Pod tym względem partytura jest bardzo nowoczesna. Dziś jedynym bardziej znanym fragmentem opery jest uwertura Sturm Und Drang. Reszta dzieła została opracowana dopiero w 1976 roku przez Robbinsa Landona, a następnie w 2007 roku przez Thomasa J Busse. W ostatnich latach opera Haydna L’isola disabitata przeżywa swój renesans i zaczyna pojawiać się na wielu scenach m.in. w Paryżu, Londynie i Meksyku.
Fabuła jest niezbyt skomplikowana. Podczas podróży do Indii Zachodnich, Gernando zostaje porwany przez piratów, a jego żona Constance i jej młodsza siostra Silvia, zostają porzucone na bezludnej wyspie. Są tam trzynaście lat. Constanza traci nadzieję na odnalezienie. Jest przekonana, ze mąż ją opuścił na zawsze. Jej złość zamienia się w nienawiść, a później w szaleństwo. Piękna siostra Constanzy Silvia, która była niemowlęciem gdy zostały porzucone, dorasta w nienawiści do ludzi. Nie rozumie dlaczego siostra, zamiast cieszyć się oddaloną od złych ludzi wyspą, beznadziejnie wypatruje okrętu. Constanza, przy pomocy prymitywnych narzędzi, wydrapuje na skale pełen żalu napis: „Opuszczona przez Gernanda, na tym nieprzyjaznym brzegu dobiegła swych dni Constanza”. Niespodziewanie, po trzynastu latach rozłąki, w poszukiwaniu zaginionych kobiet, lądują na wyspie Gernando ze swoim przyjacielem Enrico. Odnajdują dwie przestraszone, rozgoryczone i nieufne istoty. Gerando wyjaśnia, że przez lata poszukiwał swej ukochanej żony, a Enrico zakochuje się w młodej i pięknej Silvii. Wychowana w nienawiści do ludzi Silvia jest jednak nieufna. Pomimo przeciwności losu wszystko dobrze się kończy i zwycięża miłość dwóch par.

(Tadeusz Deszkiewicz, maj 2013) 

Disegno in china su carta di Anna Dell'Agata 
Riproduzione in ferro su pallet di Luigi Orfanelli

59 - 21.11.14
alle Nessun commento: